Halverwege oktober had het Monk trainingsteam Eindhoven een ontmoeting in Bleau op de agenda staan. In deze blog vertelt jeugdlid Thijme hoe dat eraan toeging.
Het eerste weekend van de herfstvakantie was het weer zover: het jaarlijkse klimtripje naar Fontainebleau! Ieder jaar spreken we met de fanatieke klimmers van Monk af in het klimparadijs Fontainebleau in Frankrijk. Het trainingsteam is nieuw, maar deze traditie bestaat al langer. Eerst kwamen alleen de jeugdleden met hun trainers, nu het hele team. Oftewel fijn klimmen met een groep gemotiveerde klimmers.
De voorbereiding
Heel het jaar kijken wij klimmers uit naar deze trip en ruim een maand van tevoren, als vaststaat wanneer er precies geklommen gaat worden, merk je dat het nog meer begint te leven in de groep. Zo worden er ticklists (lijst met boulders die je nog wilt halen) tevoorschijn gehaald en wordt er veel gesproken over mooie herinneringen van voorgaande jaren. Ook worden de trainingen naarmate de excursie dichterbij komt steeds meer gespecificeerd op elementen die belangrijk zijn om in Fontainebleau fijn te kunnen klimmen. Daarbij merk je ook dat veel klimmers net een beetje extra willen geven om zo in topconditie te zijn voor hun huidige of toekomstige klimproject.
Op 11 oktober met een goede zin en voorbereiding gaan we (ongeveer 20 klimmers van de Monk team training) richting de rotsen. De meeste jeugdklimmers rijden met hun ouders of met ouders van anderen mee. De crashpads van zowel Monk als die van de klimmers zelf worden in de auto’s waar plek is meegenomen. Na meestal in de namiddag/avond te zijn aangekomen rijd je door de camping onder een bruggetje door naar een groot grasveld. Dit is de plek waar we onze tent opzetten en drie nachten zullen blijven.
Het klimmen
Na een goede nachtrust wordt iedereen vroeg wakker om ontbijt te halen bij de bakker en eten te maken voor tijdens het klimmen. De bakker is op 5 minuten lopen van de camping en heeft lekker stokbrood en croissants. Nadat Elko en Bruno iedereen hebben ingelicht over in welk gebied er geklommen gaat worden regelt iedereen vervoer en gaan we rond half elf op weg naar het gekozen klimgebied. Bij de parkeerplaats wordt afgesproken hoe laat er weer verzameld gaat worden na het klimmen. Ook wordt de groep in tweeën gesplitst zodat er voor iedereen genoeg boulders zijn. En om niet onnodig overlast veroorzaken.
Eindelijk, tijd om te boulderen. Op een open plek worden de tassen met eten en spullen voor het klimmen neergelegd. Dan ga je boulders zoeken. Dit wordt gedaan aan de hand van een topo waarin alle boulders in het gebied staan, of door rond te lopen tot je een boulder vindt die er geschikt uitziet. Ook helpen Bruno en Elko met het zoeken van vette boulders. Er zijn altijd wel mensen van Monk bezig met boulders waarbij je je kunt aansluiten en het is ook mogelijk om met een groepje en wat crashpads dieper het bos in te gaan voor andere boulders. De sfeer is goed, iedereen moedigt elkaar aan op zijn of haar project en is actief bezig met het spotten van degene die aan het klimmen is zodat hij of zij niet langs de crashpad valt. Als het je na veel pogingen eindelijk lukt om je project te halen, is dit een geweldig gevoel en als het niet lukt heb je iets om voor terug te komen. In de middag en tussen het klimmen door is er ook de mogelijkheid om lekker een broodje te eten en iets te drinken. De vetste klimervaring dit jaar vond ik dat we met een groep van acht klimmers de dyno boulder Rainbow Rocket probeerden, iedereen ging hier superhard op en daardoor heeft een groot deel van het team hem gehaald. Rond vijf uur komen de ouders de kinderen ophalen en gaan de meesten terug naar de camping.
Jim in BizarreBizarre
Na het klimmen
Na het klimmen wordt er gegeten en een kampvuur gemaakt. Rond het kampvuur was een goede sfeer. We praatten wat, vertelden verhalen en speelden spelletjes. Ook roosterden we marshmallows en werd er hout gehakt. Wiebe en Marijn gaven een vette schaduwvoorstelling.
Ik denk dat ik namens heel het Monk trainingsteam spreek als ik zeg dat het een super leuk klimweekend was. Ik kijk in elk geval uit naar volgend jaar! Als laatste: een dikke shout-out naar Elko en Bruno voor de begeleiding tijdens het boulderen.
Ook een bedankje voor Remko Koeneman, naast alle foto’s heeft hij de klimtrip vastgelegd op film. Check de video:
Zelf een keer het bos in? Check deze tips. En wil jij ook jeugdtraining volgen bij Monk, lees hier dan meer over jeugdtrainingen in Eindhoven, Amsterdam en Rotterdam.
