“Wereldkampioen worden is de droom, absoluut, maar wel met vrienden om me heen en niet alleen!” – Pleun (NK Boulder 2019 kampioene)
In de week na het Nederlands Kampioenschap boulderen gaan de trainingen gewoon door in Monk Amsterdam. Pleun Frank vertelt dat ze deze week wanden poetste en bouldernummers verving. Pleun Frank is 16, net klaar met haar HAVO en droomt ervan F16 piloot te worden. Na een sessie in een simulator was ze verkocht. Niet vanwege het schieten, maar het vliegen. Het NK Boulder 2019 was haar tweede NK. In 2018 liep ze in de halve finale een schouderblessure op: 7de plek en geen finale dus. Dit jaar ging het anders en werd ze de verrassende kampioen bij de dames.
Verrassing
Pleun is de overwinning zeker niet vergeten en wordt er dagelijks aan herinnerd: “Ik train met het Nederlandse team in verschillende hallen, dus ik word telkens weer gefeliciteerd. Vandaag nog in Monk Amsterdam. Vrienden van me maken elke keer grapjes als ik uit een boulder val. “De Nederlands Kampioen kan helemaal niks!”. Dus dat blijft er tot het NK Boulder 2020 wel in zitten, maar dat is ook weer leuk.”
De eerste plek pakken op het NK, met finalisten Vera Zijlstra, Tiba Vroom en Lynn van der Meer, die had ze niet zien aankomen: “De andere klimmers zijn zo goed en ik ben tenminste 3 jaar jonger. Tiba flashte alle boulders in de halve finale! Vera was Nederlands kampioen 2018 en ik train veel met Lynn dus ik weet hoe sterk zij is… Die klimmers kloppen? Nee joh. En dan win je en dat is zo raar, dat geloof je toch niet?”
Derde plek
“Lynn klom eerst en flashte die eerste boulder. Die zag er zo moeilijk uit, maar toen ik ‘m ook flashte gaf me dat een berg zelfvertrouwen. Hetzelfde gebeurde bij de tweede en derde. Bij de laatste wist ik dat het erom draaide! De derde plek, dat moet lukken.” Pleun topte de vierde boulder in twee pogingen. Van der Meer had er drie nodig. Op dat moment was de derde plek dus zeker. Maar dan gebeurt het, Zijlstra topt niet en Vroom pakt geen flash. Vol ongeloof ziet Pleun de tweede poging van Vroom ook stranden: “Huh? Dit zal toch niet waar zijn?”
Finalestress had Pleun niet, ze klom haar eigen wedstrijd: “Ik denk dat van alle finalisten, bij mij het minste druk lag. Misschien heb ik daarom wel gewonnen. Ik heb me gewoon afgesloten van alles en zat chill in de wedstrijd. Niet meegaan in de stress van anderen. Grote koptelefoon op mijn hoofd, keiharde rockmuziek. Afleiding zoeken en niet naar het scorebord kijken. Vooral niet als je op de mat staat.”
Benieuwd naar de playlist van Pleun? Die bevat onder andere The Killers, Go Back To The Zoo, Nirvana, Guns ‘n Roses en andere bands die gewoon lekker hard zijn.
Mentale wedstrijd
De boulders waren makkelijk, klaagden deelnemers en bouwers achteraf, te makkelijk. Pleun is het daar niet mee eens: “Ik snap dat dit frustrerend kan zijn, maar het is nog steeds een wedstrijd en ik vond het wel moeilijk. Je mag geen fouten maken en je moet je hoofd koel houden. Je moet het nog steeds doen namelijk en dat is de uitdaging.”
Boulderen is ook zeker een mentale sport. Pleun heeft zich daarop goed voorbereid: “Ik maak mezelf makkelijk gek met alles wat om me heen gebeurd. Daar werk ik ook aan met mijn coach en sportpsycholoog en daarom heb ik een lijst gemaakt wat een wedstrijd voor mij succesvol maakt. Dat is vooral rust houden en met muziek en door positief te blijven lukt dat. Veel lachen en plezier vinden in je wedstrijd. Dat, en hard trainen natuurlijk, maakt het verschil. We kunnen allemaal klimmen, maar je moet het wel kunnen waarmaken op dat moment.”
Trainen
Pleun traint 5 keer per week, ook in aanloop naar het NK. Veel projecten, vooral de mint boulders bij Monk vind ze leuk. “Ik doe graag een flash rondje, proberen alles in één keer te halen. Dat kan helemaal niet, maar het is goed voor je wedstrijdmentaliteit. Goed opwarmen, moeilijke dingen doen en afsluiten met een core rondje. En rekken is belangrijk, maar dat doe ik niet altijd want ik ben heel flexibel. Gevolg is dat ik dan soms helemaal vast zit… Doen dus.”
Pleun is hypermobiel, dat betekent dat ze enorm flexibel is, wat zowel een voordeel als een nadeel kan zijn: “Ik kan mijn been in mijn nek leggen, dus dat is superhandig. Maar mijn schouders gaan veel te ver naar achter. Dat hoort niet, daarom loop ik al heel lang met schouderblessures. Ik moet dus voorzichtig zijn en veel statisch trainen. Het voordeel is dat ik daar heel sterk van wordt, maar mijn coördinatie is erg zwak. Dat is een nadeel nu het klimmen steeds meer dynamische wordt met gekke bewegingen.”
Tips van Pleun
Dan willen we wel weten wat het geheim is van een Nederlands kampioen. Pleun denkt dat plezier heel belangrijk is: “Ik ken klimmers die tot het naadje gaan en het dan ineens gewoon niet meer leuk vinden. Zorg dat je lol hebt in het klimmen met een leuke vriendengroep. Doe je ding. Het helpt dat oud-Nederlands kampioene Kim van den Hout me getraind heeft, maar je moet vooral zorgen dat je er zin in hebt. Ik heb zelf meegemaakt dat het niet zo was, daarom heb ik een sportpsycholoog en dat helpt mij enorm.” Een sportpsycholoog, legt Pleun uit, is iemand met wie je kan praten, Die je helpt met stress om te gaan. Vindt ze moeilijk, maar wel nuttig: “Dat is dus wat me tijdens het NK hielp om rustig te blijven. Echt, 100% aan te bevelen voor sporters op het topniveau. En zeker niet voor mietjes.”
Wereldkampioen
Pleun maakt zich op voor het WK Boulder Jeugd in Arco (Italië – 22-31 augustus), maar er is een groter doel: “Dit klinkt misschien heel volwassen, maar ik wil vooral balans vinden. Plezier hebben in het klimmen en een sociaal leven hebben. Niet klimmen ten koste van alles. Wereldkampioen worden is de droom, absoluut, maar wel met vrienden om me heen en niet alleen!”
Meer weten over de klimstijl van Pleun en hypermobiliteit? Ze laat het zien in deze video van de NKBV.
Foto’s door Sytse van Slooten
